رابطه سرسختی روان شناختی و تاب آوری با سلامت روان در تکنیسین های اورژانس پیش بیمارستانی استان گیلان

مقدمه: امروزه برای حفظ و تأمین سلامت روانی در موقعیت­ها و مشاغل پر مخاطره، جدا از کاهش منابع استرس زا، تقویت منابع درون فردی همچون سرسختی روان­شناختی و تاب­آوری مورد توجه قرار گرفته است. هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه سرسختی روان­شناختی و تاب­آوری با سلامت روان در تکنیسین­های اورژانس پیش ­بیمارستانی استان گیلان انجام شده است. روش کار: این بررسی توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی می­باشد که در سال 1392 انجام شد و در آن تعداد 70 نفر از تکنسین­های شاغل در اورژانس پیش­بیمارستانی استان گیلان دارای حداقل مدرک تحصیلی دیپلم تا کارشناسی با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس­ تاب­آوری (cd-risc)  (connor-davidson resilience scale)، پرسشنامه سرسختی اهواز (ahi) ahvaz hardiness inventory و پرسشنامه سلامت عمومی (28 - ghq) مورد پژوهش قرار گرفتند. برای انتخاب نمونه­ها ابتدا از تعداد 53 پایگاه اورژانس پیش­بیمارستانی استان گیلان، تعداد 35 پایگاه بصورت تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه­ها جهت 70 نفر از تکنیسین­های شاغل در این پایگاه­ها تکمیل گردید. از شاخص­های آمار توصیفی و آزمون­های تحلیل واریانس، پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام بهره گرفته شد. نتایج: بین سرسختی و تاب­آوری با سلامت روان رابطه معنادار وجود داشت (001/0p